Kapliczka | Źródło Życia | Park Wenecja

Sulistrowiczki to malowniczo położona wieś w kotlinie otoczonej Ślężą, Radunią i Wzgórzami Oleszeńskimi. Warto zobaczyć kaplicę Matki Bożej Dobrej Rady, park Wenecja oraz napić się wody ze źródła życia – studnia Świętego Świerada. Wszystkie atrakcje zlokalizowane blisko siebie.

Kapliczka

Kaplica została zaprojektowana na siedmiokącie foremnym, wykonana z drewna świerkowego, na podmurówce granitowej. Bardzo oryginalna i bogata więźba dachowa w kształcie gwiazdy siedmioramiennej oraz sklepienie nawiązują do siedmiu darów Ducha Świętego.

Msze Święte

W niedziele i święta: godz. 12 i 19
Pierwsze soboty miesiąca: godz. 19

Kapliczka Matki Bożej Dobrej Rady w Sulistrowiczkach
Kapliczka Matki Bożej Dobrej Rady w Sulistrowiczkach
Kapliczka Matki Bożej Dobrej Rady w Sulistrowiczkach

Wystrój Kaplicy

Nawiązuje do wierzeń naszych słowiańskich przodków. Ołtarz tego oryginalnego architektonicznie sanktuarium podtrzymywany jest przez dwa kultowe niedźwiedzie wykonane z miejscowego granitu i nawiązuje do kultu żyjących tu plemion pogańskich, jako symbol siły i potęgi Boga. Warto zwrócić uwagę na witraże, które zdobią wizerunki roślin chronionych z pobliskiego rezerwatu „Łąka Sulistrowicka”.

Wystrój kaplicy
Wystrój kaplicy
Wystrój kaplicy
Wystrój kaplicy

Figurka Matki Bożej Dobrej Rady Wędrującej

Na zewnątrz przed kościołem – marmurowa figurka Matki Bożej Dobrej Rady Wędrującej.

Figurka Matki Bożej Dobrej Rady Wędrującej

Źródło życia

Na skraju łąki na wschód od Potoku Sulistrowickiego znajduje się znane „źródło życia” – studnia Świętego Świerada, ocembrowane źródło wody chętnie pobieranej do picia. Obok źródła w 1999 roku postawiono figurkę Madonny.

Źródło życia
Tablica informacyjna

Park Wenecja

Utworzony w 1914 roku w Dolinie Sulistrowickiego Potoku. Zajmuje obszar około 8 ha. Stanowił część zakładu leczniczego założonego tu przez doktora Eryka Bohna. Głównym architektem parku był Albert Friebe. Ze względu na zastosowanie licznych budowli wodnych – stawów i kaskad – park nazwano Wenecją.

Prowadzą do niego od szosy dwie stylowe bramy Górna (murowana) i Dolna (drewniana) – niestety obie bardzo zniszczone.

Brama górna (murowana)
Brama dolna (drewniana)

Po zakończeniu II wojny światowej przez lata park nie był należycie pielęgnowany i konserwowany przez co ulegał stopniowemu zniszczeniu.

Do dnia dzisiejszego zachowały się jedynie niektóre elementy jego dawnej świetności:

  • zasadnicza kompozycja parku i kamienne kontury
  • pozostałości kaskad i innych urządzeń, postawionych aby umilać czas kuracjuszom;
  • 2 stawy
  • aleja lipowa i wiele innych wiekowych drzew
Kaskada w górnej części parku
Kaskada w górnej części parku
Kaskada w górnej części parku
Kaskada w dolnej części parku
Kaskada w dolnej części parku